مقایسه روش های تلاقی گندم * ذرت و کشت بساک در تولید گیاهان هاپلویید گندم

اهمیت هاپلوییدها در زمینه ژنتیک و اصلاح گیاهان برای مدت های طولانی است که شناخته شده است. به نژادی از طریق تولید گیاهان هاپلویید، روشی مناسب برای تسریع برنامه های اصلاحی و مطالعات ژنتیکی در گندم است. روش های معمول مورد استفاده برای ایجاد گیاهان هاپلویید در گندم شامل کشت بساک، کشت میکروسپور، تلاقی بین جنسی گندم* hordeum bulbosum و گندم * ذرت می باشد. در این پژوهش از روش تلاقی گندم × ذرت و کشت بساک برای تولید گیاهان هاپلویید در شش ژنوتیپ گندم استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که تولید هاپلوییدی از هر دو روش وابسته به ژنوتیپ بوده و از پتانسیل بالایی برخوردار می باشد. یکی از مشکلات عمده کشت بساک بازده پایین گیاهان سبز هاپلویید است. در این ارزیابی، از روش کشت بساک، 7/70% از گیاهان باززا شده گیاهچه های آلبینو، و 3/29% از آنها سبز بودند در حالی که در روش تلاقی گندم با ذرت تمام گیاهچه های حاصل از این تلاقی سبز و از نظر سطح پلوییدی، هاپلویید بودند. به طور کلی چنین نتیجه گیری شد که روش تلاقی گندم و ذرت، روشی عملی و مناسب برای ایجاد گیاهان هاپلویید در ژنوتیپ های گندم است و در مقایسه با روش کشت بساک از پتانسیل بالاتری در تولید هاپلویید برخوردار است. روش کشت بساک به دلیل تنوع مورفولوژیکی در گیاهان سبز و تولید گیاهان آلبینو برای اهداف خاصی توصیه می شود.